شب نامه های بی تقدیر

در این کهکشان هنوز نقطه ای باقی است که می آید و در کام تشنگی آب می شود. نطقه ای که آغاز جهان است و پایان دلشوره ها در چشم چراغ می چکاند و میان اینهمه بی رسمی هستی می بخشد. پس بمان باز هم بمان حتی اگر نقطه تر مرسوم و آشنا محمد پوردامغانی بهمن 1401 منبع